ในช่วงต้นปี ค.ศ. 1900 บริเวณฮอกไกโด หลังสงครามรัสเซีย-ญี่ปุ่น ไซจิ ซูกิโมโตะ ทำงานค้นหาทองคำอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย มีฉายาว่า “สุงิโมโตะผู้เป็นอมตะ” เนื่องด้วยการกระทำที่เสี่ยงตายในสนามรบ อดีตทหารผู้นี้จึงแสวงหาโชคลาภเพื่อทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับเพื่อนที่ดีที่สุดของเขาก่อนที่เขาจะเสียชีวิตในสนามรบ นั่นก็คือ การเลี้ยงดูครอบครัว โดยเฉพาะภรรยาม่ายของเขาที่ต้องเข้ารับการรักษาในต่างประเทศเนื่องจากสายตาของเธอเสื่อมลง วันหนึ่ง เพื่อนที่เมาเหล้าคนหนึ่งเล่าเรื่องราวของชายคนหนึ่งที่ฆ่ากลุ่มชาวไอนุและขโมยทองคำจำนวนมหาศาลให้ซูกิโมโตะฟัง ก่อนถูกตำรวจจับกุม เขาได้ซ่อนทองคำไว้ที่ไหนสักแห่งในฮอกไกโด เบาะแสเดียวที่บอกตำแหน่งของมันคือแผนที่เข้ารหัสที่เขาสักไว้บนร่างเพื่อนร่วมห้องขังเพื่อแลกกับสมบัติส่วนแบ่ง หากพวกเขาสามารถหลบหนีและค้นหามันเจอ
ซูกิโมโตะไม่ได้คิดอะไรมากเกี่ยวกับเรื่องราวนี้ จนกระทั่งเขาพบศพของชายเมาที่มีรอยสักเหมือนกับที่บรรยายไว้ในเรื่อง แต่ก่อนที่เขาจะรวบรวมความคิดได้ หมีกริซลี่ซึ่งเป็นสาเหตุของการเสียชีวิตของชายคนนั้นก็เข้ามาหาซูกิโมโตะ ตั้งใจที่จะกินอาหารของเธอให้หมด เขาได้รับการช่วยเหลือโดยหญิงสาวชาวไอหนุชื่ออาซิรปา ซึ่งพ่อของเธอก็เป็นหนึ่งในชาวไอหนุที่ถูกฆ่า ด้วยทักษะการล่าของอซิรปาและสัญชาตญาณเอาตัวรอดของซูกิโมโตะ ทั้งคู่จึงตกลงร่วมมือกันและค้นหาสมบัติที่ซ่อนอยู่ โดยสมบัติหนึ่งคือการนำสิ่งที่เป็นของชนเผ่าของเธอโดยชอบธรรมกลับคืนมา และอีกชิ้นหนึ่งคือการเติมเต็มความปรารถนาก่อนตายของเพื่อนของเขา