ในช่วงต้นปี ค.ศ. 1900 ที่เกาะฮอกไกโด หลังสงครามรัสเซีย-ญี่ปุ่น ไซจิ ซูกิโมโตะ ขุดทองอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เขาได้รับฉายาว่า “ซูกิโมโตะผู้เป็นอมตะ” จากการกระทำที่ท้าทายความตายในสนามรบ อดีตทหารผู้นี้แสวงหาโชคลาภเพื่อทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับเพื่อนรักก่อนที่เขาจะถูกฆ่าในสนามรบ นั่นคือการเลี้ยงดูครอบครัว โดยเฉพาะภรรยาม่ายของเขาที่ต้องเข้ารับการรักษาในต่างประเทศเนื่องจากสายตาของเธอเสื่อมลง วันหนึ่ง เพื่อนที่เมาเหล้าคนหนึ่งเล่าเรื่องราวของชายคนหนึ่งที่ฆ่าชาวไอนุกลุ่มหนึ่งและขโมยทองคำจำนวนมหาศาลให้ซูกิโมโตะฟัง ก่อนที่ตำรวจจะจับกุมเขา เขาซ่อนทองคำไว้ที่ไหนสักแห่งในฮอกไกโด เบาะแสเดียวที่บอกตำแหน่งของทองคำได้คือแผนที่เข้ารหัสที่เขาสักไว้บนร่างของเพื่อนร่วมห้องขังเพื่อแลกกับสมบัติบางส่วน หากพวกเขาสามารถหลบหนีและค้นหามันเจอ
ซูกิโมโตะไม่ได้คิดอะไรมากกับเรื่องราวนี้ จนกระทั่งเขาพบศพของชายเมาเหล้าคนนั้นซึ่งมีรอยสักเดียวกันกับที่บรรยายไว้ในเรื่องราว แต่ก่อนที่เขาจะตั้งสติได้ หมีกริซลี่ซึ่งเป็นสาเหตุของการตายของชายคนนั้นก็เข้ามาหาซูกิโมโตะ โดยตั้งใจจะกินอาหารให้หมด เขาได้รับการช่วยเหลือจากเด็กสาวชาวไอนุชื่ออาซิรปะ ซึ่งพ่อของเธอเป็นหนึ่งในคนไอนุที่ถูกฆ่า ด้วยทักษะการล่าของอาซิรปะและสัญชาตญาณเอาตัวรอดของซูกิโมโตะ ทั้งคู่จึงตกลงร่วมมือกันและค้นหาสมบัติที่ซ่อนอยู่ โดยคนหนึ่งต้องการนำสิ่งที่เป็นของชนเผ่าของตนกลับคืนมา ส่วนอีกคนต้องการเติมเต็มความปรารถนาของเพื่อนที่กำลังจะตาย
